Ovi morski sisari, zahvaljujući naporima naučnika i međunarodnim programima zaštite, izgleda da su uspjeli da obnove svoju populaciju tako da se danas smatra da ih postoji više od 700.

Malobrojne izdvojene jedinke, poput ove kod Ulcinja, usamljeno lutaju Sredozemnim morem i povremeno bivaju registrovane na raznim obalama. Najstabilnije sredozemne popupacije nalaze se u Grčkoj i Turskoj, dok se najveća izdvojena kolonija od preko 300 jedinki nalazi na poluostrvu Cabo Blanko – na granici Zapadne Sahare i Mauritanije. “U Crnoj Gori ova vrsta potpada pod najstroži režim zaštite prirode, jer je malo reći da je riječ o rijetkoj vrsti – riječ je o zvanično najugroženijem sisaru Mediterana.

Sama pojava ove vrste trebala bi da bude alarm nadležnima da se ovo područje po hitnom postupku stavi pod najviši stepen zaštite mora, na čemu ćemo raditi i ubuduće”, kaže Dušan Varda, reditelj i ekolog koji već 18 godina vodi NVO MedCEM.