Pravoslavni hrišćani zadušnice posvećuju svojim preminulim precima, a na taj dan, prema tradicionalnom običaju, obilaze grobove, pale svijeće i služe pomen.

Vernici na zadušnice upućuju molitve Bogu za milost prema upokojenima i oprost grehova koje su počinili tokom života.

U Crkvi se na zadušnice pominju i riječi Svetog Jovana Zlatoustog, jednog od najvećih bogoslova iz Četvrtog veka: “Pomozite pokojnima i pominjite ih. Ne oklijevajte, dakle, da pomognete onima koji su otišli i prinesite vaše molitve za njih”.

Sem bogosluženja i molitve, postoje i običaji koji treba da se ispoštuju na zadušnice.

 SPREMANJE POGAČE

U mnogim mjestima na dan zadušnica se iznosi hrana na groblje. Ta hrana se dijeli sa ljudima koji posećuju groblje uz pominjanje za spas duše pokojnika.

Za tu priliku domaćica kuće treba posebno da umesi pogaču bez kvasca.

Ta pogača za zadušnice pravi se tako što se na dasku za mešenje izruči 1 kilogram prosijanog brašna, posoli se i rastvori vodom u koju je dodato malo sode bikarbone. Zatim se pogača mijesi, a što se duže mijesi, biće ukusnija.

Pošto pogača treba da bude što tvrđa, domaćice treba da povedu računa o tome da ne koriste mnogo vode.

Kada je testo umješeno, razvuče se oklagijom da bude oko 2 prsta debelo, a zatim se stavi na ringlu da zapače malo. Potom se stavlja u pleh i peče u pećnici ili šporetu.

Na groblju se pogača deli obavezno, a uz nju i neka druga hrana i slatkiši.

  NARODNI OBIČAJI

Sem što se iznosi hrana na groblje, u nekim mjestima i sveštenik dolazi da drži opelo upokojenima. Tada, prilikom uzimanja koljiva, svi ukućani uzimaju po neko zrno i bacaju ga na zemlju uz reči: “Večna pamjat, laka mu zemlja.”

U nekim krajevima ne izlazi se na groblje, već se zadušnice obilježavaju postavljanjem trpeze u kući, a opelo za pokojnikovu dušu i spas na onom svetu održava se u crkvi. Tom prilikom domaćin donosi na papiru zabilježena imena svojih pokojnih predaka kako bi svako od njih bio pomenut u molitvi.