Društvo
04.05.2021.
08:16
Na današnji dan umro je Josip Broz Tito - doživotni lider SFRJ
Izvor: radiosarajevo
0
Podijeli
Josip Broz Tito /1892-1980/, doživotni predsjednik SFRJ i Saveza komunista Jugoslavije, koji je upravljao Jugoslavijom 35 godina, umro je 4. maja 1980. godine.
Gotovo svi koji su u to vrijeme živjeli u SFRJ do u detalje se sjećaju trenutka kada su saznali da je prestalo kucati srce tadašnjeg predsjednika Josipa Broza Tita.
Bio je sunčan dan, nedjelja 4. maj 1980. Tačno u 15:05 Jugoslavenska radio-televizija objavila je tužnu vijest.
Vođa Saveza komunista Jugoslavije, trostruki heroj, osnivač pokreta Nesvrstanih i predsjednik države od 22 miliona ljudi, preminuo je nakon duže bolesti. Umro je u Kliničkom centru u Ljubljani, a sahranjen je u Kući cvijeća na Dedinju u Beogradu.
Vijest o smrti pročitao je spiker Miodrag Zdravković: „Umro je drug Tito... To su večeras saopštili Centralni komitet Saveza komunista Jugoslavije i Predsjedništvo Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, radničkoj klasi, radnim ljudima i građanima, narodima i narodnostima Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije,“ bile su spikerove riječi.
U tom trenutku, cijela je zemlja zaplakala. Ljudi na ulicama počeli su trčati svojim kućama, a zemljom je zavladao očaj.
Među utakmicama prve fudbalske lige, koje su se igrale taj dan širom Jugoslavije, bila je i ona na stadionu Poljud između Hajduka i Crvene zvezde. U trenutku kada je saopštena vijest, 50 hiljada ljudi na tribinama počelo je pjevati Druže Tito, mi ti se kunemo.
Sve do početka rata u bivšoj Jugoslaviji, svakog četvrtoga maja u 15:05 začule bi se sirene širom zemlje. U tom trenutku sav promet na ulicama bi se zaustavio, prolaznici bi stali, radnici na svojim radnim mjestima ustali u stav mirno, i tako bi država kolektivno odala počast svom najvećem vođi. I danas, toliko godina nakon smrti druga Tita, mnogi se s nostalgijom prisjećaju tih godina, smatrajući da smo u vrijeme SFRJ vodili jedan ljepši i dostojanstveniji život.
Neki opet Tita smatraju za diktatora koji je svoje političke protivnike umio mudro skloniti, a zemljom vladati zahvaljujući demagogiji.
Tito je i dalje za neke svetinja, za druge važna istorijska ličnost, za treće samo nostalgično sjećanje, dok je za neke i izvor zarade, prodajući suvenire s njegovim likom zanimljive turistima.
Rođen je u Kumrovcu u Austrougarskoj. Izučio je u Sisku bravarski zanat, pa je počeo da radi kao metalski radnik u Zagrebu, a zatim u fabrikama u više zemalja.Kao austrougarski kaplar učestvovao je u Prvom svjetskom ratu. Borio se protiv srpske vojske tokom austrougarske agresije na Srbiju, o čemu se nikada nije govorilo u njegovoj biografiji.
Teško je ranjen i zarobljen 1915. godine na Karpatima, na Istočnom frontu. Poslije toga učestvovao je u Oktobarskoj revoluciji. U Jugoslaviju se vratio krajem oktobra 1920. godine, kada je postao član Komunističke partije Jugoslavije, a 1937. njen generalni sekretar, voljom Josifa Visarionoviča Staljina, poslije smjenjivanja i strijeljanja Milana Gorkića.
Radio je 1936. i 1937. u Kominterni u Moskvi.
Kao vođa KPJ vodio je u Drugom svjetskom ratu partizanski ustanak protiv Nijemaca od 1941. godine do kraja rata.
Bio je jedan je od osnivača i istaknutih lidera Pokreta nesvrstanih.