Postupci za falsifikovanje meda opstaju i sve su savršeniji. Svuda u svijetu kontrole ukazuju na prisustvo ogromnih količina fasifikovanog meda, ali se istovremeno ukazuje i da su metode za inspekciju i otkrivanje falsifikata često ograničene i nepouzdane.

 

Kako prenosi sajt Saveza pčelarskih organizacija Srbije (SPOS), med je treća hrana koja se najviše falsifikuje, poslije mlijeka i maslinovog ulja. U tekstu glavnog urednika specijalizovanog časopisa „Srpski pčelar” Vlastimira Spasića, ističe se da se pčele danas gaje u preko 90 miliona košnica, iz kojih se dobija oko 1,9 miliona tona meda, u vrijednosti od oko šest milijardi evra, piše Politika.

 

‒ Pčelarski posao je izuzetno težak, pa je med skup – i to ga čini primamljivom metom za falsifikovanje jeftinim zamjenama. Kina je najveći svjetski proizvođač meda, čineći četvrtinu svetske proizvodnje, ali se na njen uspjeh i dominaciju niskom cijenom odavno gleda sa sumnjom ‒ navodi autor i dodaje da se u istočnoj provinciji Čejiang, gdje je najveća koncentracija pčelarske industrije i industrijskog bilja, proizvodi jeftin pirinčani i kukurzni sirup koji se meša sa medom.

 

Istovremeno, „Alibaba”, kineska internet pijaca, čak oglašava industrijski fruktozni sirup za med, za oko 0,19 dolara po kilogramu. Spasić ističe kako pčelari upozoravaju da je protok falsifikovanog meda koji izlazi iz Kine toliko velik da uništava svjetsko tržište, prenosi Blic.

 

Prema Međunarodnom trgovinskom centru (ITC), globalni uvoz meda od 2010. do 2019. godine porastao je vrednosno sa 497 miliona na 665 miliona dolara, ili 34,5 odsto.

 

‒ Čini se da su ovi podaci znatno precijenjeni, jer jedan broj zemalja uvozi velike količine meda za njihovu naknadnu preprodaju po višim cijenama pod maskom vlastitih proizvoda. Primjer ove prakse je otkrivena prevara lanca za snabdevanje Sjedinjenih Država jeftinim kineskim medom, koja je uključivala 30 zemalja posrednika ‒ navodi se u tekstu i dodaje da ovaj sektor samo u Evropi uključuje 10 miliona košnica i 650 hiljada pčelara. Uprkos tome, evropski pčelari obezbjeđuju samo 64 procenata meda od količine koja se konzumira u regionu, a ostale količine se uvoze. To znači, ističe autor, da je uprkos ekstremnom padu proizvodnje, malo vjerovatno da će se cijene povećavati, jer su evropski proizvođači potkopani jeftinim uvozom.

 

U Komitetu profesionalnih poljoprivrednih organizacija u EU opisali su ovu situaciju kao odraz dubokih strukturnih poremećaja tržišta i uvereni su da će cene meda u zemljama glavnim uvoznicama i dalje da padaju.

 

U novembru prošle godine iz tog komiteta su upozorili kako su sredstva za egzistenciju mnogih evropskih pčelara u opasnosti, nakon jedne od najtežih berbi u posljednjih nekoliko decenija, delom izazvane poplavama u centralnoj i istočnoj Evropi, a dijelom i zbog prisustva falsifikata i meda sumnjivog kvaliteta. Recimo, u Mađarskoj je proizvodnja bagremovog meda bila svega 10 odsto od višegodišnje prosječne berbe.

 

U Austriji su pčelari izvestili da tako loša berba nije zabilježena decenijama. Pad proizvodnje zabilježen je Portugaliji za 80 procenata i na jugu Italije gotovo isto ili malo manje.