Srpska pravoslavna crkva danas obilježava Veliku subotu, dan kada je Isus Hristos pogreben i kada je sišao u podzemni svijet - Ad i dušama umrlih donio Jevanđelje.
Hristos je to učinio, jer je on mesija i izbavitelj cjelokupnog ljudskog roda, a ne samo svojih savremenika.
Velika subota i posljednji dan Časnog posta.
Velika subota naziva se još i strasna subota ili dugačka subota. Svi ovi nazivi podsećaju na velike Hristove muke na raspeću i upućuju ljude da treba da učine neko dobro ili milosrdno djelo.
Pravoslavna crkva veruje da je Hristos na veliku subotu bio u grobu Telom, duhom bio u Hadu, a u isto vreme na prestolu bio sa Ocem i Duhom, samim tim što je On sveprisutni Bog, neodvojiv od druga dva lica Svete Trojice. Na taj dan je Isus Hristos pokazao da je došao kraj starom vijeku koji je bio obilježen svetkovanjem subotnjeg dana, i otpočeo novi vijek u kome se svetkuje dan Njegovog Vaskrsenja.
Na taj poslednji dan nedelje stradanja i smrti vjernici cjelivaju plaštanicu na Hristovom grobu koja se na Veliki petak svečano iznosi pred pravoslavne oltare i krajem dana u subotu, pred slavlje Vaskrsenja, uz poseban ritual oko crkve unosi u oltar.
Ponoćnom Vaskršnjom liturgijom završavaju se dani žalosti i počinje praznik Vaskrsenja.
Početak vaskršnjeg slavlja oglašava se zvonima na pravoslavnim hramovima koja prvi put zvone posle dana žalosti kada se umjesto liturgija služe carski časovi, a bogosluženja najavljuju drvenim klepalima.