Kultura
14.06.2024.
18:18
Žene su se zbog njega bacale pod kola: Prvi Srbin koji je postao svjetski glumac
Izvor: Kurir
0
Podijeli
Mnogi ljudi sanjaju o velikoj svjetskoj karijeri na velikom platnu, a Svetislavu Ivanu Petroviću je to uspjelo mnogo prije je film istinski zaživio.
Ovaj glumac lomio je ženska srca gdje god bi se pojavio, a o njegovom životu danas se gotovo ništa ne zna. Rođen je 1. januara 1894. godine u Budimpešti, u srpskoj porodici. Školovao se u Novom Sadu, a u Budimpešti studirao politehniku ali je brzo napustio studije i posvetio se glumi na filmu.
Zvijezda na filmu
Pred kamere je prvi put stao zahvaljujući mađarskom reditelju Mihajlu Kertesu u filmu "Natčovjek", da bi kasnije sa njim snimio još dva ostvarenja, od kojih je najpoznatije "Dama sa suncokretom" iz 1920. godine.
Svetislav Ivan govorio je pet svjetskih jezika, ali se uvijek potpisivao na ćirilici, čak je i autograme strancima davao isključivo na matičnom pismu.
Bio je talentovan pjevač, violinista, a kao plivač učestvovao na Olimpijskim igrama. Posle Drugog svjetskog rata boravio je kraće vrijeme u Jugoslaviji snimajući slovenački film "Dalmatinska svadba“ gdje je tumačio jednu od glavnih uloga.
Kralj Aleksandar kada mu je uručivao orden Svetog Save, u Beogradu su ga dočekale desetine i desetine hiljada ljudi, zavladala je histerija kakvu je u to vrijeme samo Rudolf Valentino mogao proizvesti na svjetskom nivou.
Žene su umirale za njim
Mediji su tada pisali da su djevojke toliko bile opčinjene njegovom pojavom, da su se doslovno bacale pod automobile kada bi ga vidjele.
U svojoj bogatoj karijeri ostvario je nekoliko rola u kultnim filmovima “Umetnička duša”, "Gola žena", "Sirena Morgana". Tridesete i početak četrdesetih su takođe bili njegovo vrijeme, a svoju slavu nije ispuštao nego je nastavio rad u najboljim evropskim produkcijama. Za to vrijeme je sa takođe našom ikonskom Itom Rinom snimio i “Princezu korala” (1937) na Jadranu, što je jedan od prvih koprodukcijskih filmova tadašnje Jugoslavije, navodi se na Fejsbuk stranici Gromade filmske.
Bio je izvanredan glumac, ali i izuzetno zgodan muškarac, koji je u to vrijeme igrao sa najljepšim glumicama svoga vremena poput Marlen Ditrih, Lijanom Hajd, Kler Loto, Polom Negri, majkom Magdom i ćerkom Romi Šnajder…
– U jednom trenutku trebalo je da naslijedi Rudolfa Valentina, posle njegove smrti 1926. Bio je viši i muževniji od Valentina, bio je slovenski tip ljubavnika. Snimio je tri filma sa Reksom Ingramom, američkim rediteljem koji je stvorio Valentina, ali, nažalost, Petrović je imao jak akcenat engleskog jezika i zbog toga nije uspio u Holivudu – objasnio je Aleksandar Erdeljanović za Blic.
Odbačen od svog naroda
U Holivudu se nije istakao zbog akcenta koga nije mogao da se otarasi, ali je Drugi svjetski rat stavio tačku na njegovu karijeru.
Komunistička vlast posleratne Jugoslavije zamjerile su mu snimanje filmova prije i za vrijeme Hitlera u Njemačkoj (blizu 40 filmova uglavnom ljubavnih), navodi City Magazin.
Tada se pričalo da je bio prisiljen da 1940. godine snimi jedini propagandni film u svojoj karijeri "Neprijatelji“ Viktora Turžanskog kojim se opravdava okupacija Poljske, a već naredne snimio je antiratno ostvarenje Geze Radvanjija "Evropa ne odgovara".
NJegovo ime našlo se i na špici čuvenog francuskog ostvarenja "Lift za gubilište". Preminuo je 1950. godine od kancera, a sahranjen je u Minhenu.