FOTO: twitter/Partizan

Posle dugih 10 godina, košarkaši Partizana ponovo su šampioni ABA lige. Deset godina patnje, previranja, hodanja na ivici egzistencije, završene su titulom u regionalnom takmičenju. Titulom koju je donio Željko Obradović, osvojivši prvi trofej od povratka na klupu crno-bijelih.

Željko Obradović u zagrljaju Matijasa Lesora, a onda i Džejmsa Nanelija, posle pobjede nad Crvenom zvezdom u fenomenalnoj finalnoj seriji – slika je koju će navijači Partizana dugi pamtiti.
 
Partizan je posle 10 godina ponovo najbolja ekipa u regionu, a pobjeda koja je izvojevana u pet utakmica protiv izuzetno kvalitetnog tima Zvezde, dugo neće biti zaboravljena.
 
Nije ovosezonski trofej u ABA ligi najveći ili najznačajniji koji su crno-bijeli osvojili u svojoj bogatoj istoriji, ali je jako bitan u ovom trenutku – to je pehar koji donosi nadu.
 
Nadu da ćemo i u narednim godinama gledati evropski Partizan, koji će pred više od 20.000 navijača u Areni rušiti pred sobom najbolje evropske ekipe.
 
Crno-bijeli iza sebe imaju fantastičnu sezonu. Malo je nedostajalo da se nađu na fajnal-foru elitnog takmičenja, a titula u regionu samo donekle je ublažila gorak ukus poraza od potonjeg šampiona Evrope.
 
A za tu sezonu zaslužni su igrači, navijači, sponzori, ali više od svih – Željko Obradović.
 
Najtrofejniji evropski trener prošle sezone vratio se na klupu crno-bijelih posle 30 godina i odmah probudio leptiriće u stomacima svih kojima je crno-bijela boja u srcu.

 
Posle sezone bez trofeja, sezone tranzicije, Željko je ove godine pokazao da uz neometan rad, uz nezaobilaznu finansijsku potporu, i dalje u sebi ima mentalitet pobednika, koji mu je donio devet titula evropskih šampiona u karijeri.
 
Igrači su postizali koševe, trčali i skakali za loptom, ali Željko je mozak ekipe, general koji u svakom trenutku zna koji vojnik šta treba da radi na terenu, učitelj mladićima čije vrijeme tek dolazi.
 
Ima Partizan u svom sastavu nekolicinu prekaljenih košarkaša – Panter, Ledej, Egzum i Papapetru bilu su dobro poznati košarkaškoj javnosti i prije nego što su obukli crno-bijeli dres, ali su tek pod vođstvom Željka Obradovića pokazali svoj puni potencijal.
 
Ali malo ko govori o mlađem dijelu ekipe – Smailagić, Trifunović, Koprivica i Madar rođeni su 2000. godine, a sa 23 godine su važni šrafovi u Žocovoj mašineriji.
 
Željko je sve to sastavio, oblikovao, trenirao, ulio preko potrebnu dozu samopouzdanja, što se najbolje vidjelo u duelima sa najboljim evropskim ekipama, uključujući i Crvenu zvezdu.
 
Deset godina patnje završeno je direktnom pobjedom nad vječitim rivalom, koji je dominirao u regionu u poslednjoj deciniji i bio jedini predstavnik Srbije na velikoj košarkaškoj sceni.
 
Titula u ABA ligi vraćena je u vitrine Partizana, slijedi napad na onu drugu, važniju, koju crno-bijeli čekaju znatno duže – od Đorđevićeve trojke u istanbulskoj noći aprila 1992. godine.
 
Tada je Željko kao trener početnik uradio ono u šta niko nije vjerovao - sa golobradim mladićima, daleko od kuće, osvojio je prvu i jedinu titulu šampiona Evrope za srpsku klupsku košarku.
 
Pobjeda protiv Zvezde u finalu ABA lige sigurno po značaju nije u tom rangu, ali je pokazatelj da se Partizan, sa Željkom na klupi, nalazi na pravom putu.
 
Na putu koji u narednih nekoliko godina vodi do povratka na evropski tron.
 
A ko bi bolje znao kako se osvaja Evroliga od Željka Obradovića.
Pratite InfoBijeljina.com putem Android i IOS aplikacije, te društvenih mreža FacebookTwitter, Instagram i VIBER zajednice.
Tagovi

Vaš komentar


Komentari ( 0 )