Jedna od najstarijih ulica u Bijeljini, koja je dugo godina bila Žitna pijaca, a početkom 20 vijeka zahvaljujući posjeti kralja Aleksandra i popločana, je ulica Kneginje Milice.
Poznata i po zgradi Jevrejske opštine, zgradi Biblioteke koja je napravljena 80-tih godina prošlog vijeka, zgradi Pošte, koja potiče iz perioda prije II svjetskog rata, kao i po spomeniku Vladimiru Kecmanoviću, istaknutom komunističkom funkcioneru, koji je u njoj živio.
Ulica Kneginje Milice u Bijeljini, koja se proteže od Gradske biblioteke, do tzv. Svetog drveta, nekada se zvala Kantardžijska, još iz doba turske vladavine. Skoro do II svjetskog rata ovdje, u samom centru grada se nalazila Žitna pijaca.
“Tako da su seljaci, kada su dolazili ovdje prvo mjerili robu, zato se zvala Kantardžijska. Od 1945 - 1992. godine nosila je ime dr. Vojislava Kecmanovića-Đede koji je u njoj i živio, istaknuti antifašista. Na kraju ulice je njegov spomenik”, pojašnjava kustos u Muzeju Semberije, Zoran Midanović.
Zemljano-drveno utvrđenje opkopano šancem,odnosno šarampol u centru Bijeljine se iz turskog vremena održalo do vladavine Austro-Ugarske.
“Kada je rađena Gradska biblioteka 1981. godine, majstori koji su kopali temelj, pronašli su ostatke drvenog mostića, što znači da je nekada tu negdje proticala Janjica, današnja Dašnica”.
Prije nego što je, na samom početku ulice napravljena Biblioteka, dugi niz godina nalazila se čuvena kafana “Korzo”. Preko puta nje, današnja zgrada Pošte napravljena je 30-tih godina 20 vijeka, u bau-haus stilu. Podigao ju je čuveni Ljubomir Pantić, rodom iz semberskog sela Zagoni, koji je posle postao ministar šumarstva u NDH, jedan od rijetkih Srba koji su u toj tvorevini obavljali visoke funkcije.
Čuvena je i prepoznatljiva i zgrada Jevrejske opštine u koju su posle II svjetskog rata smještene izbjeglice iz Podrinja, te su tu dobili stanove od države.
“U ovoj ulici je i kuća Vlade Kazandžića, profesora muzike i nekadašnjeg direktora Muzičke škole. Pripovijedao mi je da je kao dijete u ovoj ulici sreo kralja Aleksandra, koji ga je pitao za smjer, putujući u svoj ljetnikovac u Han-Pijesak. Zauzvrat mu je dao šaku bombona i provozao ga u kočijama dalje kroz grad”, kaže Midanović.
Jedna je od prvih ulica u Bijeljini koja je bila popločana, tadašnja kaldrma, a i ta priča je vezana za Kralja Aleksandra. Ulica sa mnoštvom kuća trgovačkih porodica i jevrejskih. Zahvaljujući zaštićenosti građevina raznih stepen u ulici Kneginje Milice, kao i peripetija oko vlasništva, još uvijek su sačuvane zgrade ali i izgled prošlih vremena. Među njima nekoliko privatnih kuća, kuća Jevrejske opštine, 80-tak godina stara zgrada Pošte...