Radi se o oko 2,86 miliona maraka kredita za pravna i fizička lica koji se ostvaruju od hidroakumulacijskih naknada i 1,75 miliona za revolving fondove takođe iz hidroakumulacijskih naknada, kao i još oko 11.000 maraka iz ovih naknada.

Iako sva imovina i sva sredstva koja se nađu u momentu likvidacije na računu likvidacionog objekta moraju ući u likvidacionu masu, odbornici su se složili da će dokazati da su pomenuta sredstva bila namjenska, s tačnim porijeklom i načinom korištenja. Tvrde da 2,86 miliona KM ne bi smjelo ni ući u stečajnu masu, a 1,75 miliona bi ušlo u drugi isplatni red.

Iako su odbornici SNSD-a na usvajanje ponudili jedne, a skupštinska većina gradonačelnika Slavka Vučurevića druge zaključke, suština i jednih i drugih je bila ista i odnosila se, pored traženja gradskog novca natrag, i na zahtjev da se utvrdi odgovornost nadležnih i istraže uzroci i posljedice propasti banke.

I dok su tokom sjednice pljuštale optužbe jednih na druge, ali i na račun Agencije za bankarstvo, likvidacionog upravnika, te nadležne u banci koji su, navodno, prije bankrota upozoravali pojedine institucije i lokalne vlasti na propast, Andrija Lečić, nekadašnji rukovodilac trebinjske filijale Bobar banke, bio je odlučan da se ništa nije znalo.

"O propasti banke ja i moji službenici nismo ništa znali do onog dana kada se sve desilo, tako da nismo ni mogli obvješavati bilo koga da podigne novac", istakao je Lečić.

On je odbornike savjetovao da pomenutih 2,86 miliona kreditnih i 1,75 miliona KM neplasiranih hidroakumulacijskih sredstava treba tražiti nazad.

Zdravko Butulija, šef Kluba odbornika SNSD-a, rekao je da su se dubioze ovakve vrste u gradskom budžetu mogle u dobroj mjeri izbjeći, jer su u momentu blokade računa obaveze grada Trebinja bile preko dva miliona, a nisu plaćane.

"Sredstva koja su postojala nisu korištena za regulisanje tih obaveza, već su stajala na računima i bila okamaćena po stopi od 5,5 odsto, tako da je u tom dijelu odgovornost Gradske uprave velika", naglasio je Butulija.