Naučnici su istraživali s kog mjesta potiču svi današnji psi – nekada divlja stvorenja, a danas čovjekovi najodaniji prijatelji.
Naučnici su prilično saglasni oko toga – istraživanja pokazuju da tragovi vode do Evrope, Bliskog istoka, Sibira i južne Kine. Međutim, najnoviji i vrlo vjerovatan „kandidat” je centralna Azija, objavio je „Njujork tajms”.
Laura M. Šenon i Adam R. Bojko sa Univerziteta „Kornel“ proučavali su sa internacionalnom grupom naučnika ne samo rasne pse nego i ulične – mješance koji čine oko 75 odsto od ukupno milijardu kuca na planeti.
Dr Šenon je analizirala tri različite vrste DNK i to je prvi put da je analiza vršena na tako velikom i raznovrsnom uzorku – više od 4.500 pasa
161 pasmine i 549 mješanaca iz 38 zemalja. To je omogućilo istraživačima da ustanove koje su geografske grupe modernih pasa genetski najbliže precima. Rezultati su ih doveli do centralne Azije kao mjesta porijekla modernog psa, kao što se genetskim istraživanjima zaključilo da današnji čovjek vodi porijeklo iz istočne Afrike.
Analize pokazuju da je centralna Azija, uključujući Mongoliju i Nepal, mjesto odakle su potekli svi današnji psi. Podaci ne omogućavaju da se precizno datira porjeklo, ali ukazuju da se to dogodilo prije najmanje 15.000 godina. Zaključke su objavili ove sedmice u Časopisu nacionalne akademije nauka.
Najmlađi zajednički predak današnjih pasa živeo je u centralnoj Aziji, rekao je dr Bojko, mada nije isključio mogućnost da su neki psi možda pripitomljeni na drugim mestima i posle izumrli. Ili su možda psi pripitomljeni na drugim mjestima otišli u centralnu Aziju i odatle su se izdvojile današnje vrste.
Greger Larson s Oksforda, vođa međunarodnog tima koji je analizirao DNK iz fosilizovanih kostiju, impresioniran je obimom novog istraživanja. Ipak, u svijetu proučavanja pasa, malo toga je izvesno.
Dr Larson, koji nije učestvovao u istraživanju, ocijenio je da teza o centralnoj Aziji zahtjeva dodatne provere. On je istakao da je porijeklo modernog psa izuzetno teško da se utvrdi i da je potrebno da se sprovede više studija u kojima bi bili korišćeni uzorci DNK modernih i drevnih pasa.