PRVI PUT SE SPOMINJE 1322. GODINE Stari grad Ključ – poslednje utočište bosanskih kraljeva
Stari grad Ključ, u istorijskim dokumentima poznat kao Ključ na Sani prvi put se spominje 1322. godine u vlasništvu plemićke porodice Hrvatinića, tačnije Vukosava Hrvatinića, strca čuvenog Hercega Hrvoja, koji je sagradio kraljevski grad Jajce.
S obzirom da je Stari grad Ključ poznat kao poslednje utočište bosanskog kralja Stepana Tomaševića pred najezdom Turaka predvođenih sultanom Mehmedom El-Fatihom, pa zbog te “poslednje epizode” bosanskog kaljevstva, Ključ i danas nazivaju kraljevskim gradom.
Mahmut paša je izdejstvovao Tomaševićevu predaju 1463. godine u Ključu, a zatim ga je odveo sultanu El Fatihu u Jajce gde je i pogubljen.
- Stari grad Ključ se, zapravo, sastoji od tri dela: stražarska kula Lubica, zatim ulazni deo-plato, koji je iz osmanskog perioda i zovu se Tabor kule, dok je drugi deo daleko veći i isprepleten je u samim klisurama klanca, potiče iz 13 veka, i to je zapravo srednjovekovni grad Ključ na Sani - pojasnio je je Fuad Alibegović, profesor istorije iz Ključa.
Stari grad Ključ je proglašen nacionalnim spomenikom 1951 godine.
Posle rata opština Ključ je u saradnji sa Zavodom za održavanje kulturno istorijskog nasleđa renovirala Tabor kule, osmanski deo starog grada, ali je srednjovekovni grad Ključ na Sani i dalje netaknut, prekriven je gustim rastinjem, debelim bršljenom, urastao je u stene koje se okomito uzdižu iznad današnjeg Ključa.