Preminuo Mirko Babić, Dragojlo iz „Selo gori, a baba se češlja"
Glumac Mirko Babić, koji je javnosti najpoznatiji po ulozi Dragojla u seriji „Selo gori, a baba se češlja", preminuo je u 73. godini.
Mirko Babić je bio prvak drame najstarijeg pozorišta u Srbiji, Knjaževsko-srpskog teatra.
Gledali smo ga kao Šekspirovog Kralja Lira, Ivana Karamazova Dostojevskog, u Mihailovićevim Tikvama i kao Čedu u Nušićevoj Ministarki.
Šira javnost najviše ga pamti kao Dragojla u seriji Selo gori, a baba se češlja, a ostaće upamćena njegova čuvena replika „Mislim, nemoj da se ljutiš".
Mirko Babić je rođen u Kragujevcu. Sa diplomom beogradske Akademije za pozorište 1973. godine, umjesto prestoničkih scena, izabrao onu sa koje su i prije njega u svijet teatra uplovili najveći jugoslovenski glumci.
„Svaki susret sa Mirkom je bio iskren, lijep, kratkotrajno-dugotrajan i pun emocija", govorio je o Mirku njegov kolega, glumac Aljoša Vučković.
Nosilac je brojnih priznanja za svoj rad, među kojima je i statueta „Joakim Vujić", koju Knjaževsko-srpski teatar dodeljuje za izuzetan doprinos pozorišnoj umjetnosti.
Takođe, nosilac je priznanja „Zaslužni građanin grada Kragujevca", najvećem priznanju koje može dobiti jedan Kragujevčanin.
Srpska pravoslavna crkva ga je 2013. odlikovala Ordenom Svetog Save drugog reda.
Povodom smrti glumca, izjavu je dao i producent, scenarista i reditelj Radoš Bajić:
„Osvanuo je težak, tužan i veoma sumoran dan. Srbija je ostala bez još jednog velikog čovjeka. Napustio nas je moj brat, veličanstveni glumac i odani prijatelj, prvak drame Narodnog pozorišta 'Joakim Vujić' u Kragujevcu, prvak dobrote, plemenitosti i ljepote... Naš dragi Mirko...
Ne zna se da li je bio veći i bolji umetnik ili čovijek? Rekao bih - bio je i jedno i drugo... Jedinstven, grandiozan i neponovljiv... Nemoj da se ljutiš... i počivaj u miru, dragi moj Dragojlo... Tvoj brat Radoš".
O odlasku jednog od najpoznatijih kragujevačkih i srpskih glumaca, posle duge i teške bolesti, saopštenje je stiglo i iz Knjaževsko-srpskog teatra, gde je Babić bio dugogodišnji prvak drame.
„Nije se obazirao na izazove velikih centara"
„Rođen je 14. marta 1948. godine u Kragujevcu. Diplomirao je glumu 1973. godine na Akademiji za pozorište, film, radio i TV u Beogradu u klasi profesora Milenka Maričića. Od 1972. stalno je angažovan u kragujevačkom teatru, kao prvi diplomirani glumac ovog teatra i jedan od retkih visokoobrazovanih glumaca koji je odlučio da karijeru gradi u svom gradu, ne obazirući se na izazove velikih centara, brojne ponude beogradskih pozorišta i medijsku popularnost.
Ostvario je u svojoj bogatoj karijeri više od 100 pozorišnih uloga, uglavnom na matičnoj sceni, kao i u Beogradskom dramskom pozorištu, Ateljeu 212, Narodnom pozorištu u Beogradu, Narodnom pozorištu u Nišu, Bosanskom narodnom pozorištu u Zenici, Kazalištu Virovitica, Bitef teatru, Beton Hala Teatru, Pokrajinskom narodnom pozorištu u Prištini, Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu, Pozorištu za decu u Kragujevcu i brojnim drugim nezavisnim produkcijama. Na filmu i TV ostvario je više od 50 uloga, a najveću popularnost stekao je ulogom u dugovečnoj seriji Radoša Bajića Selo gori a baba se češlja.
U kragujevačkom teatru debitovao je ulogom Vaske Pepela u drami Na dnu Maksima Gorkog. Na Susretima pozorišta Srbije 'Joakim Vujić' nagrađivan je za uloge Nikite u Tolstojevoj drami Od slamke kuća izgori, Alekse u Sterijinoj Laži i paralaži, Tomasa Nidrigena u drami Miodraga Ilića Valcer poručnika Nidrigena, Đorđa Džandara u Kovačevićevom Svetom Georgiju, Zdravka Lukića u 1918-oj Božidara Zečevića, Blijedog Damjana u Golubnjači Jovana Radulovića, Šekspirovog Kralja Lira...
Dobitnik je Zlatne kolajne publike i Zlatne kolajne Stručnog žirija Festivala monodrame i pantomime u Zemunu (1982) za tumačenje uloge Ljube Vrapčeta u adaptaciji romana Kad su cvetale tikve Dragoslava Mihailovića (poseban kuriozitet njegove karijere - trideset godina i preko 1000 izvođenja).
Dobitnik je i Statuete 'Joakim Vujić' za izuzetan doprinos razvoju pozorišne umetnosti Srbije koju dodeljuje Knjaževsko-srpski teatar (2009), Ordena Svetog Save drugog reda koji dodeljuje Srpska pravoslavna crkva (2013), Srebrne medalje za zasluge koju dodeljuje Predsednik Republike Srbije (2017), Priznanja 'Zaslužni građanin' Grada Kragujevca (2018) i mnogih drugih.