Politička korupcija sa republičkog nivoa ekspresno se preselila u lokalne parlamente, koji su postali cirkusi za obračune.

Na red je došla i Bijeljina, u čijoj skupštini se više ne zna ni ko koga smjenjuje, postavlja i mijenja dresove, a zauzvrat ostvaruje razne koristi.

Izdvajamo najzanimljivije primjere, koji se pominju u javnosti.

Odbornik DNS-a Jovica Đukić svesrdno je podržao novu skupštinsku većinu, jer je kćerku zaposlio u Javnoj ustanovi “Vode Srpske”, a sina u Rudniku i termoelektrani Ugljevik.

U “Vodama Srpske” prije 15 dana udomila se i Jovanka Maksimović, takođe kadar DNS-a.  

Da su “Vode Srpske” utočište za kojekakve kadrove, potvrđuje i odbornik Nedeljko Perić iz PDP-a, koji je, kako se spekuliše u javnosti, prije dvije godine uslovio SNSD da postane vozač, a sada je, ni manje, ni više brzopleto dospio u fotelju višeg stručnog saradnika za IPA fondove.

Sve saradnik do saradnika, a o struci da ne pričamo.

Nezvanično se tvrdi da je Mićo Todorović, inače odbornik PDP-a, dobro naplatio svoju podršku novoj skupštinskoj većini, koju predvodi SNSD.

Pominje se minimalno 250.000 KM, koje je Todorović dobio i time zauzeo prvo mjesto, sa najskupljim transferom, zbog čega je “zanimljiv” i istražnim organima.

Kako god, diskutovati o političkom moralu postalo je dosadno i pticama na granama.          

Dok se istražni organi ne uhvate u koštac sa sve dominantnijom praksom političke korupcije, i dalje ćemo slušati lekcije o vladavini prava i pravde, a prevareni građani, od kojih će mnogi i na predstojećim izborima skakati ispod šatri, potom jadikovati zbog svog položaja u ovom društvu.