Šta čini odraslu osobu odraslom? Postoje li određene godine kada bi trebalo da se smatramo odraslima? Kažu da smo kada napunimo 18. godina „punoljetni”. Ili možemo da se smatramo odraslima samo kada ispunimo određen broj unaprijed određenih „ceremonija prelaza” u odraslo doba? Hipoteka, brak, posao od 9 do 17h, prosječan automobil, bijela drvena ograda i slično.

Nauka odgovara na ovo pitanje, ali stvarnost je manje jasna. Poslednja istraživanja sugerišu da postajemo potpuno formirane ličnosti tek kad dosegnemo tridesete - preko puberteta, umnjaka, gubitka nevinosti - godine za ovo variraju od osobe do osobe.

Razlog zbog kog naučnici navode tridesete godine kao prekretnicu ka odraslom dobu je u obimu promjena, posebno u mozgu, a koje se dešavaju tokom puberteta pa kroz dvadesete godine. Naši neuroni nastavljaju da se razvijaju, nadovezuju i postaju sve više definisani tokom treće decenije, iako se većina promjena desi tokom srednjeg tinejdžerskog doba. (Promjene mogu da se nastave i posle tridesetog rođendana.)

Promjene koje se dešavaju utiču na naše ponašanje, čak mogu da dovedu do razvoja mentalnih bolesti za koje smo predisponirani, kao što je to, na primjer, šizofrenija. Period razvoja šizofrenije je kod muškaraca kasni pubertet - rane dvadesete, dok su kod žena to kasne dvadesete - rane tridesete.

„Šta zapravo hoćemo da kažemo je da su pokušaji definisanja tačnih godina kada se prelazi iz djeteta u odraslu osobu sve više apsurdni. Mnogo je značajniji period tranzicije koji se dešava tokom tri decenije života”, izjavio je profesor neuronauke na Kembridž Univerzitetu, Piter Džouns, za reportere sa Akademije medicinskih nauka na Oksfordu.

Ideja da djetinjstvo prestaje u 18. godini izaziva sve veću pažnju u poslednje vrijeme i tema je stručnih članaka u kojima se navodi da period adolescencije traje mnogo duže nego što smo mi toga svjesni.

Termin adolescencija je prvi put opisan 1904. godine u objavljenom radu psihološkinje Dž. Stenli Hal, nazvanom „Adolescensija”. Ona je u svom radu definisala adolescenciju kao fazu života koja se proteže između djetinjstva i doba odrasle osobe. Mnogi ovu fazu povezuju sa tinejdžerskim periodom, ali zapravo može da počne veoma rano. Naučnici ističu da kod nekih djevojčica pubertet se javlja u 10. godini.

Adolescencija se nastavlja kroz dvadesete godine kako mozak i tijelo nastavljaju da se razvijaju, a socijalno-ekonomski faktori (poput rastućih troškova življenja, nestabilnog tržišta rada i studentskih dugova) potiskuju tradicionalne odrednice života odraslih ( veze, roditeljstvo, ekonomska nezavisnost) i odlažu period nezavisnosti.

Shodno tome, nedavna istraživanja u oblasti neuronauke predlažu da se starosna granica za određivanje „odraslih” (18+) proglasi zastarjelom. 

Psiholog Džouns je to objasnio kao nepostojeću podjelu na period djetinjstva i period odraslih osoba, već da bi trebalo da se posmatra kao putanja kojom se svaki čovjek kreće.