Arkan je u beogradski hotel došao sa suprugom Svetlanom Cecom Ražnatović, njenom sestrom Lidijom Veličković i telohraniteljem Zvonkom Mateovićem. Dok su sestre u pratnji Mateovića obilazile butike, Arkan je sa društvom sedeo u holu, nedaleko od recepcije, sa Milenkom Mandićem Mandom i Draganom Garićem.

Nešto posle 17 časova u hotel su stigli Dragan Nikolić Gagi i Milan Đuričić Miki, koji su od ranije bili poznati policiji, zatim Zoran Nikolić Pegla, kao i pripadnik Druge čete Prvog bataljona policijske brigade SUP-a Beograd Dobroslav Gavrić. 

Pegla je ostao na parkingu, dok su Gagi, Miki i Gavrić ušli u hotel, pozdravili se sa Arkanom i njegovim društvom i seli u drugi separe.

Minut kasnije, Gavrić je ustao od stola. Ispod kaputa je izvadio pištolj "CZ 99": tri metka je ispalio Arkanu u potiljak; sa tri metka u glavu i jednim u leđa pogodio je Mandu; sa dva metka Garića u leđa dok je pokušao da pobegne.

Policija je na lice mesta došla brzo, ali ne i hitna pomoć. Ceca i Lidija su, plačući i moleći za pomoć, vukle Arkana do izlaza hotela. Pomogao im je gost hotela Stevan Glišić. Ceca je zatim pokušala da nagovori jednog policajaca da službenim vozilom odveze Arkana do bolnice. Odbio ju je jer nije imao dopuštenje od pretpostavljenog. Konačno, Arkan je Glišićevim "BMW-om" prebačen u Uregentni centar. Tamo je i zvanično proglašen mrtvim.

Za ubistvo Ražnatovića, Okružni sud u Beogradu je 9. oktobra 2006. godine osudio Dobrosava Gavrića, kao i Milana Ðurišića i Dragana Nikolića.

Bila je to druga presuda u ovom slučaju, pošto je prethodnu Vrhovni sud Srbije 2002. godine ukinuo zbog nedostatka dokaza.

Dobrosav Gavrić, bivši policajac, u Srbiji osuđen zbog toga ubistva na 35 godina, uhapšen je 2012. u Južnoafričkoj Republici.

Ražnatović je bio najpoznatiji kao vođe Srpske dobrovoljačke garde, paravojne formacije poznate kao "Arkanovi tigrovi", ali je podjednako poznat i po raznim "mutnim" aktivnostima širom Evrope u vreme bivše Jugoslavije.

Bio je vođa navijača Crvene zvezde, a preuzeo je i fudbalski klub Obilić.

Izvesno vreme aktivno se bavio i politikom.

Na parlamentarnim izborima 1992. godine se kao nezavisni kandidat izabran u Narodnu skupštinu Srbije. Od svojih istomišljenika je godine 1993. formirao Stranku srpskog jedinstva s kojom je imao nešto uspjeha, prvenstveno zahvaljujući glasovima Srba sa Kosova.

Glavni tužilac Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju Luiz Arbur je 31. marta 1999 obelodanila optužnicu protiv Arkana, napisanu septembra 1997. Optužnica ga tereti za ubistva, hotimično nanošenje velikih patnji, silovanja i druga nehumana dela po Bosni i Hrvatskoj gde je ratovao sa svojom gardom.

Sa Svetlanom Cecom Veličković venčao se septembra 1995. godine i sa njom ima sina Veljka i ćerku Anastaziju. Sa različitim ženama ima još sedmoro dece, ali ne nose sva njegovo prezime: Mihajla Ražnatovića; Mašu, Milenu, Vojina i Nikolu Martinovića, Anđelu Ražnatović i Sofiju Ražnatović.

O njegovom burnom životu zna se mnogo, ali ima i dosta misterije.

Otac Željka Raznatovića, Veljko, bio je odlikovani oficir Jugoslovenskog ratnog vazduhoplovstva, a tokom Drugog svetskog rata borio se u Partizanima.

Arkanov nadimak u policiji je Hibrid. Ime po kome ga pamtimo dobio je po junaku iz stripova o Čarobnjaku Arkanusu.

Arkan na latinskom znači Misterija.

U Belgiji je davne 1973. godine osuđen na 10 godina robije zbog pljačke banke. Pored Belgije, hapšen je i osuđivan u Holandiji, Švedskoj, Nemačkoj, Austriji i Švajcarskoj. Iz zatvora svih tih zemalja spasavao se bekstvom.

Bio je jedan od vođa navijača Crvene zvezde. Bio je prisutan na stadionu “Maksimir” u Zagrebu 1990. godine kada su izbili veliki neredi između crveno-belih i zagrebačkog Dinama.