Autor istraživanja Džin Hjung Li sa ženskog Univerziteta Evha u Seulu (Ewha Womans University)navodi da je pozitivan efekat muzike primijećen u više kliničkih ustanova, u brojnim bolnicama i rehabilitacionim objektima. 

Li je pregledao 97 kontrolisanih studija sprovedenih između 1995. i 2014. godine koje su obuhvatile ukupno 9.147 učesnika. Većina studija uključila je terapiju muzikom, koja obično podrazumijeva interakciju sa muzičkim terapeutom, dok je nekoliko studija uključilo i liječenje u kome se pacijent izlaže „muzičkom iskustvu“, Li piše u časopisu Journal of Music Therapy. 

U mnogim studijama učesnici su birali vrstu muzike koju su željeli da slušaju, najčešće klasičnu, džez i soft-rok. U četvrtini studija ispitanici su slušali muziku koju su odabrali istraživači. U prosjeku, učesnici su slušali oko 38 minuta muzike tokom eksperimenata. 

Generalno, intenzitet bola kod osoba koje su bile podvrgnute muzičkoj intervenciji bio je manji za za jedan poen na skali od nula do 10 nakon muzičke sesije, u odnosu na grupe koje nisu slušale muziku. 

U sedam studija je značajno smanjena upotreba anestetika kod učesnika u muzičkim grupama, a u nekim studijama su otkucaji srca, krvni pritisak i disanje bili niži kod učesnika koji su tokom eksperimenata bili izloženi muzici. 

„Riječ je o tome da muzika podstiče dodatna čula osim receptora za bol, koja privlače pažnju pacijenta i ublažavaju stres i anksioznost“, ističe Li. 

„Osim toga, muzički terapeuti pružaju različita muzička iskustva sa specifičnom kliničkom namjerom, kako bi pacijentu pružili osjećaj nade i kontrole i preusmjerili njegovu pažnju, i podržali ih da se aktivno nose sa svojom bolešću“, zaključuje Li.