Istorija ostrva je vrlo duga i nadasve fascinantna. On je naime bio naseljen još u neolitu, a u petom veku je postao utočište za prognane hrišćane. 

Godine 516. Sv. Kadfan tamo je sagradio samostan zbog čega su ostrvo u sledećim vekovima pohodili brojni hodočasnici, što je slučaj i danas. O koliko se važnom mestu za hrićane radi, govori i podatak da je ostrvo postalo poznato kao sveto mesto za sahranjivanje najhrabrijih i najboljih u zemlji, a Bardovi su ga nazivali zemljom oprosta i putem u raj. 

U Srednjem veku važila je formula prema kojoj su tri hodočašća na Berdsi vredela kao jedno u Rim. Na ostrvu su sahranjeni neki od najpoznatijih velških svetaca, a s obzirom na vekove hodočašća, legenda kaže kako je na ostrvu sahranjeno oko 20 hiljada svetaca. 

Svatko ko stupi nogom na ostrvo tako će sigurno čuti priču kako nije moguće negde zabiti lopatu, a da ne pogodite nečije kosti. 

Drevni samostan i crkvu 1537. je godine srušio Henry VIII, a u 19. veku je počela svojevrsno renoviranje ostrva. Na njemu su sagrađene farme, nekoliko kuća i kapela. Još 1881. godine na ostrvu je živelo 132 ljudi, a ta je brojka godinama opadala. Poslednji popis je sproveden 2003. godine i tada je na ostrvu živelo četvoro ljudi. 

Ostrvo je 1979. uz pomoć velške crkve kupio The Bardsey Island Trust koji se fokusirao na prirodno očuvanje ostrva, arhitekture i stočarstva.