Linija između Loznice i Bijeljine ukinuta prije 9 godina, i nikad više nije uspostavljena
Lozničani do Bijeljine u susjednoj Republici Srpskoj, sa lijeve strane Drine, ne mogu da dođu autobuskim prevozom jer između dva grada, udaljena tek 35 kilometara, već godinama nema autobuske linije.
Mada su mnogi Lozničani zbog studiranja ili posla upućeni na grad u Semberiji do njega mogu jedino sopstvenim prevozom, ili rijetkim taksijem jer nema međunarodne autobuske linije, a pokušaji da se uspostavi prije više godina su propali.
Stariji pamte da je dva grada povezivala redovna autobuska linija, tada međugradska duže od četvrt vijeka, da bi od 2006. bila ukinuta zbog nerentabilnosti.
Tada je bilo mnogo ilegalnih taksista, putnici su se radije odlučivali za takav vid prevoza nego autobuse pa je linija ukinuta. Onda je 2010. pokušano njeno oživljavanje.
Putnike su prevozili ’’Belegija prevoz’’ iz Stupnice, kod Loznice, i ’’Semberijatransport’’ iz Bijeljine, a u oba pravca bila su uvedena po četiri polaska, međutim ubrzo se od toga odustalo. Na lozničkoj autobuskoj stanici kažu da bi redovna međunarodna linija između Loznice i Bijeljine bila potrebna i rentabilna, radi se o četrdesetak minuta vožnje, ali bi prevoznici morali najprije da voze godinu, dve dana bez neke zarade dok se linija ne bi stabilizovala, međutim niko nije zainteresovan i neće u to da se upusti.
– Iz Loznice mogu do Beograda, Novog Sada, Sarajeva, ali ne i do Bijeljine. Zato mi dete koje tamo studira umesto da putuje od kuće do fakulteta stanuje u Bijeljini što dodatno opterećuje kućni budžet – kaže jedan Lozničanin.
Do Bijeljine se može ili taksijem, košta 500 dinara u jednom pravcu, ili se Lozničani prebace preko mosta na Drini u Trbušnici, pa sa one strane ’’hvataju’’ neki od autobusa koji voze između Zvornika i Bijeljine. Zbog đaka iz Loznice autobuskog prevoza ima do Zvornika (RS), a u pravcu Bijeljine najdalje ide do Lokanja, udaljenog od nje tridesetak kilometara.
Nema nagoveštaja da će neki prevoznik pokušati u skorije vrijeme da oživi autobuski prevoz između Loznice i Bijeljine, dva grada koja su blizu, ali što se tiče autobuskih veza daleko. Redovna linija olakšala bi život onima koji su upućeni iz raznih razloga na ova dva grada, ali im ostaje da se, kao što su to činili minulih gotovo deceniju i po, snalaze i dalje kako prevaliti tih trideset i kusur kilometara.