Istorija “plazma keksa” počinje kada je Cezare Skoti u Milanu osnovao kompaniju “Sindacato italiano del Plasmnon”, koja je preimenovana 1916. godine u “Società del Plasmon”, a danas je vlasnik te kompanije američka korporacija “Heinz”.

 

Cezar je bio jedan od najvećih trgovaca plasmonom, koji predstavlja glavni sastojak plazme, a zapravo je izolat proteina dobijen iz mlijeka, pa samim tim predstavlja jedan od najboljih izvora proteina. Cezar Skoti je želio da ovu sirovinu plasira u što više proizvoda, a ciljna grupa su mu bila djeca, trudnice i svi koji vode računa o svom zdravlju.

 

U Cezarovoj fabrici zaposlio se Srbin – Petar Tutavac, početkom pedesetih godina 20. vijeka. Kada je Cezar, 10 godina kasnije, umro, fabriku je kupila američka kompanija “Heinz”, nakon čega je usledilo masovno otpuštanje radnika, među kojima je bio i Petar Tutavac.

 

Tutavac, koji je poreklom iz Požarevca, tada se vratio u svoj rodni grad, a imao je namjeru da pokrene sam fabriku koja će biti nalik na onu u kojoj je radio. Uskoro su mu članovi komunističke partije omogućili da pokrene fabriku, u kojoj će on biti glavni rukovodilac, ali pod uslovom da firma bude državna.

 

Petar je sa sobom iz Milana ponio znanje koje je primenjivao radeći za Cezara, pa je riješio da originalni italijanski recept malo promijeni i napravi proizvod koji će biti sličan onom koji se prodaje u Italiji.

 

Osim što nije smio da u potpunosti prekopira originalan recept, proizvodnja po tom receptu je bila i izuzetno skupa, pa je Petar riješio da pronađe zamjenu za sve zdrave, a skupe, sastojke koji se nalaze u keksu.

 

Za početak, umjesto plazme, Plazma keks je dobio sojino brašno, umjesto prirodnog biljnog i maslinovog ulja, dodat je maslac sa hidrogenizovanom biljnom mašću, a umjesto ječmenog slada, Petar je dodao med i dekstrozu, dok je zamjena za prirodnu aromu vanile – vanilin.

 

Kada je ovaj proizvod, nalik na onaj u Italiji, samo dosta nezdraviji, bio gotov, trebalo je da mu se da i ime.

 

Originalna plazma imala je slogan “Biscotti per bambini” (Keks za decu), pa je Petar predložio da se ovaj keks zove Bambini, sa čim se tadašnja vlast nije složila, pa je tako nastalo ime Bambi.

 

Tako je nastala fabrika “Bambi” 1967. godine, a logo se sam nametnuo – crtani lik Bambi koji je poznat svakom djetetu.

1988. godine počinje da se proizvodi i mljevena plazma. 

 

Kada je početkom sedamdesetih Italijanski “Plasmon” saznao šta se dešava u Srbiji, tužio je fabriku “Bambi”. Kazna za kopiranje proizvoda bila da keks ne smije da se izvozi u zapadnu Evropu ili Ameriku, ali da smije da se proizvodi u Srbiji.

2000. godine Plazma keks postaje pravi brend i tada raspisuju konkurs za djevojčicu koja će se naći na redizajniranoj ambalaži Plazma keksa koje se mnogi dobro sjećaju.

Kako godine prolaze tako i Plazma keks postaje najbolja robna marka Srbije, a samim tim se javlja i želja za većim asortimanom, pa se u čuvenoj fabrici počeo proizvoditi i posni keks, preliven čokoladom...

Danas postoji nekoliko varijanti ovog popularnog keksa u kome uživaju i mladi i stariji podjednako.