Premijerno u „građanski“ dio Mančestera ili drugi put u „plavi“ dio Londona.

 

– Igramo Ligu šampiona, kako je lijepo izgovoriti te riječi… Ljudi misle da je bilo lako preći dug put do finala, ali mi u klubu znamo koliko je bilo teško stići dovde. Četiri, pet godina smo se borili zajedno i vjerovali da će doći dan kada ćemo se do kraja pitati za titulu prvaka Evrope. Idemo na Čelsi sa željom da ispišemo istoriju Sitija – objašnjava strateg novog engleskog prvaka, Žozep Pep Gvardiola, kom su u pomenutom periodu na raspolaganju bile abnormalne svote novca za pojačanja, ali je tek ovog proljeća došao u priliku da ponovi LŠ uspjehe sa Barselonom.

 

Tomas Tuhel je u isti pohod krenuo sa Pari Sen Žermenom, da bi posle jesenjeg otkaza na klupi „svetaca“, u nastavku LŠ, pretekao PSŽ i smislio kako da drugu godinu zaredom vodi tim u finalu elitnog takmičenja, sa ambicijom da se pridruži kolegama – osvajačima LŠ, a „plavce“ odvede tamo gdje su bili 2012. godine.

 

– Kada ste dijete i sanjate o finalu Lige šampiona to vam izgleda daleko kao Mjesec od Zemlje. I, onda odjednom završite u njemu. Bez oklijevanja kažem da su Bajern i Mančester siti bili reper za vrhunski fudbal ove i prošle sezone, dok smo mi ostali nastojali da smanjimo taj jaz. Dobro je što u fudbalu možete da zatvorite praznine za 90 minuta – smatra strateg četvrtoplasiranog tima poslednje Premijer lige.

 

Tu je teren da provjeri svačije riječi, znanje i vještine, a Mančester siti na stadion u portugalskom gradu izlazi kao pobjednik C grupe i bolji iz eliminacionih duela sa Borusijom iz Menhengladbaha, njenom imenjakinjom iz Dortmunda i Pari Sen Žermenom, odnosno bez ijednog poraza, sa jednim remijem, 11 pobjeda i strašnom gol razlikom (25:4).

 

Čelsi je takođe bio prvi u grupi (E), a posle toga je preskočio Atletiko, Porto i Real, sa ukupno osam trijumfa, tri neriješena ishoda i samo jednom izgubljenom utakmicom, 22 data i četiri primljena pogotka.