Ćurčića su za ovo prestižno priznanje predložila grupa akademika Srpske kraljevske akademije naučnika i umjetnika, koja nastavlja tradicije one akademije na čijem je čelu bio njegov čuveni kolega Josif Pančić.

 

Senat Univerziteta Istočno Sarajavo, koji ima 28 članova među kojima su i rektor i svi njegovi najbliži saradnici, odlučio je, nedavno,i to jednoglasno, da se u počasno zvanje profesor emeritus proglasi redovni profesor dr Milenko Ćurčić, sa Pedagoškog fakulteta iz Bijeljine, znamenti naučni djelatnik, vrstan profesor biologije i srodnih joj disciplina, čovjek koji je pronašao, uredio i predstavio prirodno stanište Gromiželj u Velinom Selu, kod Bijeljine, koje je zaštitila Vlada Republike Srpske.

 

Iza profesora Ćurčića je blistava prosvetna i naučna karijera, čista kao suza. Pune četiri decenije je univerzitetski profesor, gdje je prošao sve „stanice“ od asistenta do redovnog profesora.

 

Ostao je Tuzli zapamćen, kao mlad, izuzetan gimnazijski profesor, koji se ubrzo „otisnuo“ u univerzitetske vode.

 

Jedan je od osnivača, prije više od četvrt vijeka, Učiteljskog fakulteta u Bijeljini, koji je dio Univerziteta u Istočnom Sarajevu.

 

Upitan koliko mu znači ovo najviše univerzitetsko zvanje, profesor Ćurčić kaže da sama činjenica koga je dodijelio i to jednoglasno, čini ga srećnim i zadovoljnim, dodaje da samo zvanje govori sve, jer se dodjeljuje samo istaknutim redovnim profesorima na Univerzitetu , koji su naučno istraživačkim radom na Univerzitetu i koji imaju međunarodnu naučnu reputaciju,i dali su veliki doprinos u radu sa studentima, kojima je  sam predavao godinama.

 

- Vidi se u izvještaju da su studenti uvijek ocjenjivali odličnom ocjenom, što je za mene veliko priznanje, a udružno sa ovim od najeminentnijih kolega, čini mi moju karijeru baš onakvom kakvu sam želio kad sam prvo u Beogradu završio Biološki fakultet na kom sam magistrirao i doktorirao - kaže profesor Ćurčić.

 

-Ovo je priznanje i za moje divne profesore, sa Biološkog fakulteta u Beogradu, od kojih sam stečena znanje prenio na brojne generacije mojih studenata, sa kojima se, s razlogom ponosim, jer su i njihovi uspjesi, na neki način, dio mene.

 

Tu, naravno, i puna podrška koju sam imao od mojih divnih roditelja i, kasnije, od moje najuže porodice.