Kada je riječ o izgradnji opasnog odlagališta u Trgovskoj gori, niz je razloga zbog kojih većina smatra da se deponija ne bi trebala graditi u blizini rijeke Une, piše agencija Anadolija.  

U Hrvatskoj se provode javne rasprave o Strateškoj studiji uticaja na okolinu i Nacrtu prijedloga nacionalnog programa provođenja strategije zbrinjavanja radioaktivnog otpada, iskorištenih izvora i istrošenog nuklearnog goriva. Prva javna rasprava održana je u Zagrebu, 23. februara.

Bila je propraćena protestima nezadovoljnih građana iz Sisačko-moslavačke županije, članova ekoloških udruženja, ali i građana iz BiH. Održavanje druge javne rasprave najavljeno je za 3. i 4. mart u opštini Dvor.

Zbog prekograničnog uticaja, izgradnji deponije radioaktivnog i nuklearnog otpada u bivšoj kasarni u Čerkezovcu, na lokalitetu Trgovske gore, protive se i stanovnici iz više od 20 opština u BiH, od Bihaća do Prijedora.

Protiv su i pojedini poslanici u Predstavničkom vijeću Parlamentarne skupštine BiH, kao i u Vladi Unsko-sanskog kantona. Profesori Rudarsko-geološko-građevinskog fakulteta iz Tuzle neki su od aktivno uključenih u problem. Analizirali su studiju i zaključili da se ona treba odbaciti zbog niza manjkavosti.

˝Pristup prevencije daleko je bolji nego pristup reakcije na nešto što se već desilo. Ne smijemo dozvoliti bilo kakve propuste, jer se radi o opasnim materijama zbog kojih negativan uticaj na našu državu može biti ogroman, bez obzira na to što se sve minimizira.

Apsolutna blizina Bosne i Hercegovine govori kakav odnos Hrvatska ima prema susjedima. Činjenica je da mi, kao država, moramo zauzeti rezolutni stav kada smo ugroženi o bilo kojem pitanju, a pogotovo kada je ugroženo stanovništvo naše zemlje˝, navodi profesor Zvjezdan Karadžin.

Sporni lokalitet je oko 800 metara udaljen od granice BiH, zapadno od Novog Grada, a od gradske zone Novog Grada 1,2 kilometra. Pad terena na lokalitetu Čerkezovac ide prema teritoriji BiH, a od rijeke Une udaljen je 950 metara.

Osim što je nepovoljno lociran u odnosu na BiH, profesor Edin Delić smatra da je predloženi lokalitet nepoželjan i zbog niza drugih elemenata, poput geološke strukture građe.

Takođe, teren je, ističe Delić, u vodoplavnom pojasu, nalazi se u šumi u kojoj prijeti požarna opasnost, a nema provedenih mjera, dok je u okruženju vojnog objekta registrovano devet lokaliteta sa minskim poljima.