Film “Vera”, čija je premijera bila 9. novembra, špijunski je triler sa elementima melodrame, inspirisan istinitom pričom o Veri Pešić, četvorostrukoj špijunki iz vremena Drugog svetskog rata, koju su neki nazivali “srpska Mata Hari”.

 

Njena životna priča je veoma zanimljiva i intrigantna, iako je imala samo 25 godina kada je napustila ovaj svijet.

 

Vera je rođena 1919. u Sijarinskoj Banji, pored Leskovca, u braku Milana Pešića i Angeline Anđe Radović. Kako su govorili njeni savremenici, Vera je bila nestvarno lijepa, te je dobila nadimak “leskovačka ljepotica”.

 

Školu je završila u Leskovcu, gdje se i udala sa 16 godina za policijskog pisara Mila Krčedinca. Mnogi kažu da je razlog udaje bila loša finansijska situacija u kojoj je bila njena porodica, te su željeli da je udaju za dobrostojećeg muškarca.

 

Vera se posle nešto više od dvije godine braka razvodi, te se sa 19 godina seli u Beograd, gdje se zapošljava u trgovinskoj radnji. Ona tada upoznaje majora Slavka Radovića, oficira Kontraobaveštajne službe Jugoslovenske kraljevske armije. Tada je dobila priliku o kojoj su stariji i iskusniji mogli samo da sanjaju.

 

S obzirom na to da je govorila čak šest stranih jezika i da je bila veoma elokventna, Vera je završila kurs za obavještajce i primljena je u službu, gdje je dobila zadatak da se infiltrira u beogradsku mrežu špijuna britanske, francuske i njemačke obavještajne službe pod nazivom “Jupiter”, piše “Beogradskikalendar”.

 

Kako bi imala pristup informacijama, Vera je redovno odlazila u tadašnje poznate hotele i kafane. Svima je govorila da radi u Generalštabu Vojske kako bi od sebe stvorila metu gdje bi joj špijuni sami prilazili i pokušali da dobiju neku od informacija podmićujući je ili pokušavajući da je zavedu.

 

Vera 1939. godine stupa u kontakt sa britanskim majorom Juliusom Hanom i Rišareom Depereom, francuskim agentom. Obojica su bili šefovi obavještajnih službi u Beogradu, a postoje i priče da je s obojicom bila u emotivnoj vezi.

 

Ona takođe upoznaje izvesnog Krausa, njemačkog obavještajca, koji ju je uvukao u dvostruku špijunažu. Međutim, kada je postalo jasno da Jugoslavija neće izbjeći rat, Vera je uhapšena kao njemački špijun; ispitivana je i mučena.

 

Kraus je prebacuje u Beč kako bi se oporavila od povreda koje je zadobila prilikom ispitivanja. U to vrijeme Vera Pešić upoznaje Adolfa Hitlera. Iako nije poznato da li je sa njim napravila neki dogovor, činjenica je da se Vera potom vraća u Beograd i radi kao novinarka, dopisnik njemačkih novina. Kada se stvar stišala, Kraus je postavlja u centralu Gestapoa u Beogradu, gdje upoznaje Paula Badera, komandanta okupirane Srbije, a paralelno se viđa i sa Dragomirom Jovanovićem, šefom Specijalne policije u Beogradu.

 

Napredujući u špijunskom svijetu, Vera Pešić uspjela je da upadne i u redove njemačkih agenata. Informacije koje je prikupljala Vera je redovno raportirala jugoslovenskoj službi, dok je britanskim, francuskim i njemačkim partnerima govorila samo birane stvari.

 

Godine 1942. javlja Gestapou da četnici sarađuju sa Britancima, što je dovelo do mučenja i ubijanja požarevačkog vođe četničkog pokreta Milana Kalabića, sa kojim je takođe bila u ljubavnoj vezi. Britanci su je smatrali odgovornom za to što je po njenom nalogu ubijeno nekoliko četnika.

 

U leto 1943. godine dolazi u Gornju Jablanicu da prikupi podatke o djelovanju stranih službi na ovom prostoru. Međutim, četnici joj postavljaju zasjedu, hvataju je i sprovode u Gorski štab, 110 gdje je osuđena na smrt.

 

Pored reagovanja raznih političara i generala, pitanje je da li bi bila i streljana jer je uspjela za jedno veče da se približi četničkom komandantu majoru Radoslavu Đuriću i preokrene ga na svoju stranu. U narednih sedam mjeseci, Vera je za Đurića operisala na teritoriji Kosova i Metohije završavajući različite zadatke. Povratak Vere u Štab 1944. propraćen je negodovanjem koje je preraslo u prevrat, piše “011 info”.

 

O smrti Vere Pešić postoji nekoliko verzija događaja, ali se sve završavaju isto. Naime, prva verzija je da su u puču zarobljeni Vera, njena majka Anđa i Đurić. Žene su odmah strijeljane, dok je Đurić pobjegao i pridružio se komunistima.

 

Druga verzija kaže da su pobegli sve troje, ali da je Vera sa majkom uhvaćena nekoliko dana kasnije i zatim ubijena. Prema trećoj priči, nakon bjekstva, Vera i njena majka su otkrivene nekoliko meseci kasnije sasvim slučajno u okolini Medveđe, a zatim su strijeljane.

 

U svakom slučaju, u vrijeme kada je streljana, Vera je imala 25 godina, a njene posljednje riječi bile su molba da joj “meci ne nagrde lice”, prenosi Telegraf.