Bijeljina je dobila status grada, ali do gradske infastrukture, građanske svijesti, kao i kvalitetnih opštinskih službi i funkcionalne zaštite životne sredine - još je dalek put.
Tu su livade zarasle u korov "do pasa" - takozvana "ničija trava" koju vlasnici ne kose, a opština ih ne primorava da vrše svoje zakonske obaveze, dok sama ništa ne preduzima u tom pogledu.
Zadovoljni su jedino gmizavci, zmije, gušteri, pacovi...
Kada uz takva područja nema ni odgovarajuće ulične rasvjete, onda su to najpogodnije lokacije za Hičkokove filmove strave ili akcione filmove iz divljine.
Kanal Dašnica koja teče kroz najurbanije dijelove mjestimično je prljav, a mjestimično pravo leglo zaraze.
Nekadašnja željeznička stanica nestala je u džungli šikare, koja se širi na trotoare!
Naselje Raje Baničića svake noći postaje oaza mraka, bez ulične rasvjete.
Prostor prema naselju Intergaj liči na područje koje se krči uz pomoć mačeta...
Svake godine mogu se vidjeti ovakve slike iz urbanih dijelova Bijeljine. Sve je više takozvane "ničije zemlje", od koje svi peru ruke.
Možda bi gradski oci i odgovarajuće službe mogli da odgovore na pitanje: Šta vreba ljude i životinje iz mraka, iz prljavog korita Dašnice i velike šikare svuda okolo?
Pogledajte galeriju fotografija, sve će vam biti jasno...