Evo o čemu se radi. Imate planetu Zemlju koja se okreće ka istoku i imate avion koji leti iznad površine Zemlje ka zapadu. Ako spojite ova dva, konačno odredište aviona će se, logično, kretati ka samom avionu dok se Zemlja okreće. A rezultat bi bio veoma kratak let od Moskve do Pariza, dok bi za povratni let bilo potrebno više vremena. Je l' tako? Pa, ne. A evo i iz kojih razloga.

Kao prvo, dok se Zemlja okreće, ona povlači i sav vazduh sa sobom. To uključuje i vazduh kroz koji avion prolazi. Na ekvatoru Zemlja se okreće i dvostruko brže nego što komercijalni avion može da leti. Ta brzina se umanjuje dok prilazite polovima, ali uvek će biti brža od aviona. Pošto ne može da se meri sa rotacijom Zemlje, avion koji putuje ka zapadu, zapravo, putuje na istok, kao i čitava planeta ispod njega. Avion samo ima motore koji mu pomažu da na istok sporije putuje od svega ostalog.

Kao drugo, postoje i mlazne struje. To su tokovi vazdušne struje, poput tunela u atmosferi gdje se sreću topli i hladni vazduh i mogu raditi sa, ili protiv vašeg aviona. Rotacija Zemlje kovitla ove vjetrove. Na sjevernoj hemisferi, mlazna struja prelazi na istok, podstičući avione koji lete u tom pravcu. Brzina ovih sturja kreće se od 130 do 225 kilometara na sat, a let u jednom od ovih tunela može avio-kompaniji uštedeti vrijeme, gorivo i novac. Ako zaista želite da iskoristite putovanje mlaznim strujama, letite sa zapada na istok tokom zime. Tada je razlika između toplog i hladnog vremena najdramatičnija, što čini ove struje još bržim.