Pre nešto manje od 600 godina, čuvena francuska junakinja Jovanka Orleanka (Jeanne dArc), preuzela je vođstvo u odbrani Orleana, grada u srcu Francuske, u poznoj fazi Stogodišnjeg rata.

Devojka iz Domremija verovala je da ju je sam bog odabrao da dovede Francuze do pobede u Stogodišnjem ratu protiv engleskih kraljeva. Iako nije imala nikakvo vojničko iskustvo, ona je uspela da ubedi francuskog princa Šarla od Valoa da joj dozvoli da preuzme vođstvo nad odbranom opsednutog Orleana. Vođena „božanskim nadahnućem“, ona je uspela da odbije engleske snage, zajedno sa njihovim saveznicima iz Burgundije. Nakon što je doživela krunisanje Šarla od Valoa u Remsu, Jovanka Orleanka je zarobljena od strane neprijatelja, optužena za jeres i spaljena na lomači, 1431. godine, u svojoj devetnaestoj godini.

Jovanka Orleanka smatra se jednom od najvećih svetiteljki u francuskoj istoriji, kao i simbolom francuskog nacionalnog jedinstva. Njena zvanična kanonizacija, izvršena je konačno 1920. godine. 

O velikoj francuskoj junakinji ispredale su se mnoge legende koje su umele da prevaziđu istorijsku istinu. Ispred nas se međutim nalaze one činjenice koje predstavljaju opšteprihvaćene sudove istoričara, a pritom ipak deluju iznenađujuće!

Misterija prezimena Jovanke Orleanke

Popularna Žan dArk (Jeanne dArc), kako je nazivaju u Francuskoj, rođena je u seocetu Domremi, na severoistoku zemlje, kao kćerka lokalnog seljaka i njegove izuzetno religiozne žene. Njeno prezime nikada nije do kraja utvrđeno. Na samom suđenju, 1431. godine, ona je saopštila da ne zna svoje prezime i sebe je nazivala prosto „Jeanne la Pucelle“ ističući svoje devičanstvo. Kasnije je ipak objasnila da je kćerka Žaka od Arka (Jacques d’Arc) i Izabele Rome (Isabelle Romée), pritom kazujući da u njenom selu, deca uglavnom uzimaju majčino prezime. Ovo pitanje jako je teško do kraja rešiti, jer u srednjevekovnoj Francuskoj prezimena nisu bila niti jasno definisana niti u širokoj upotrebi. Iako bi stvarno ime junakinje moglo biti Jeanne dArc prema očevom prezimenu ili Jeanne Romee prema majčinom, sama Jovanka Orleanka, najverovatnije se nije odazivala ni na jedno od njih.

Lekari i naučnici smatraju da je Jovanka Orleanka imala neurološke i psihičke poremećaje

Temelj legendarne priče o „devici iz Orleana“ predstavljaju njene vizije koje je ona tumačila kao božanska nadahnuća. Na samom suđenju ona je govorila da joj se sveci obraćaju još od dvanaeste godine. U početku su joj savetovali da vodi smeran i pobožan život da bi kasnije od nje tražili da odbrani Francusku i dovede Šarla od Valoa na mesto kralja.

Po njenom svedočenju, navedene vizije bile su uglavnom praćene jarkim svetlom u pozadini, a bolje je čula glasove kada bi uz njih zvonila zvona. Upravo zahvaljujući ovim, poslednjim detaljima, pojedini eksperti iznose broje pretpostavke da je Jovanka Orleanka patila od neuroloških i psihičkih poremećaja koji su izazivali halucinacije. Među pretpostavljenim bolestima, spominju se, između ostalog i manično-depresivna psihoza, migrene pa čak i goveđa tuberkuloza koja je mogla izazvati napade i demenciju.

Iako ratni komandant francuske vojske, Jovanka Orleanka nije učestvovala niti u jednoj bici

Iako je na slikama ovekovečena kao neustrašivi ratnik i heroina Stogodišnjeg rata, Jovanka Orleanka nije se zapravo borila ni u jednoj bici. Ona je, noseći zastavu inspirisala svoje borce, učestvovala u izradi ratne strategije i pravaca delovanja, ali se sama nije borila ni u jednoj od velikih bitaka. I pored ove činjenice, ona je ranjena najmanje dva puta od čega jednom u samoj bici kod Orleana.